Bir Göçmen Kuşum Ben

Mevsim dönünce içinin soğuğundan havanın sıcağına kaçan göçmen kuşlar gibiyim. Hiç bir yere ait olmayan...
o dönencede zaman gelip yine kendini ısıtamayınca, sadece iyi şeyleri hatırlama düksturuyla bir önceki ısındığı yeri hatırlayıp, sonunda onu üşüttüğünü umursamazca
geriye dönen. döndüğünde ne o ince, çiçek açmış dalın üstüne koyduğu çalı çırpıyla yaptığı yuvayı yerinde bulabilen, ne de yanı başındaki ağaçta cıvıldayan kuşu.

Bir göçmen kuşum ben içimin soğuğundan havanın sıcağına kaçan, gözlerimi kamaştıran güneşe bakıp diğer şeyleri görmek istemeyen.