yeni yılın ilk günü uzun süredir görüşmediğimiz bir ekip bir araya gelelim dedik... İstanbul'daydık hepimiz ama bir anda görüşememiştik bir türlü. Bugünü ayırmıştık birbirimize ki içimizden biri büyük bir süpriz yaptı arabayla nereye gittiğimizi anlamaz şekilde yola bakıyorduk ki bir anda darülacezede bulduk kendimizi... Noel baba gelmemişti bacamızdan ama insanların neler yaşadığını görmüş olduk burada.
Yaşanılan ortamın şartları iyi değildi. Sevdiklerinden uzaktı, gözleri yoldaydı hepsinin. Belki de sevdiklerinden çoktan vazgeçmişlerdi. Ne hikayeler vardı içeri de. İlk girdiğimiz odada üç nesil vardı. En yaşlı olan teyze torunum ve kızım diye bahsetmişti diğerlerinden, aralarında kan bağı yokken. Ama birbirlerine öyle kenetlenmişlerdi ki. Aileydi onlar... Başka bir oda da çocuklarını mahkemeye verip burada kalma isteğini yerine getirmeye çalışan bir amca...
Tüm bu hikayeleri bizi oraya götüren arkadaşımızdan sonradan öğrendik. ne hayatlar vardı gözümüzden uzak o duvarlar arkasında... Daha sık ziyaret edilmesi, yalnızlıkların paylaşılması gereken bir yer burası...
Sizlerde buluşma noktanızı darülaceze olarak belirlersiniz belki de birinin yalnızlığıyla sohbet edersiniz kısa bir süre de olsa...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder