Şiir Dinlemek

Orhan veli şiirlerini okumuşsunuzdur eminim hayatınızın bir bölümünde. Oysaki bilmezsiniz 36yaşında beyin kanamasından dolayı vefat ettiğini.
Halbuki daha yaşasaydı, ne duygular da yaşardı. Yaşardı da herbiri için nice güzel şiir yazardı... ilk yazdığı şiirleri arkdaşları Oktay Rıfat ve Melih Cevdet ile birlikte Varlık dergisinde yayımlamıştır. Şiirleri dönemin klasik anlayışından farklı bir uslüpla yazılmıştır, ölçüsüz ve uyaksızdır. Gündelik sorunları konu edinmiştir. Benzetmeleri esprilidir.
Orhan Veli deyince aklımıza öncelikle gelen şiirleri; anlatamıyorum, istanbulu dinliyorum, birdenbire,ben Orhan Veli'dir. Ee şiirler ne güzel yazılmış, okumakta ayrı bir sanat olmalı. Orhan Veli şiirleri için bu sanatı en güzel icra eden de sanırım Müşfik Kenter.



Müşfik Kenter kardeşi Yıldız Kenter gibi tiyatro oyuncusudur. Babaları diplomattır. İki kardeş Kent Oyuncuları'nın kurucularıdır. 1932 doğumlu olan Müşfik bey 1947 de Ankara çocuk tiyatrolarına girerek başlamıştır oyunculuğa. Yine Ankara'da konservatuar eğitimi almıştır. Belki bilmiyoruzdur ama çocukluğumun kahramanlarından alf'i de o seslendirmiştir.Vakt-i zamanında 6 kişiyede oyun oynamıştır ama asla oyunlar sergilemmekten vazgeçmemiştir.

Dediğim gibi şiirleri Müşfik Kenter'den dinlemek ayrı zevkti ama beğendiğim bir kaç şiiride ekliyorum:)





KUYRUKLU ŞİİR
Uyuşamayız, yollarımız ayrı;

Sen ciğercinin kedisi, ben sokak kedisi;

Senin yiyeceğin kalaylı kapta;

Benimki aslan ağzında

Sen aşk rüyası görürsün, ben kemik.



Ama seninki de kolay değil kardeşim;

Kolay değil hani,

Böyle kuyruk sallamak tanrının günü.





CEVAP (Ciğercinin kedisinden sokak kedisine)



Açlıktan bahsediyorsun;

Demek ki sen komünistsin.

Demek ki bütün binaları yakan sensin.

İstanbul'dakileri sen,

Ankara'dakileri sen...



Sen ne domuzsun, sen!







SOKAKTA GİDERKEN
Sokakta giderken, kendi kendime

Gülümsediğimin farkına vardığım zaman

Beni deli zannedeceklerini düşünüp

Gülümsüyorum.



GÜZEL HAVALAR
Beni bu güzel havalar mahvetti,

Böyle havada istifa ettim

Evkaftaki memuriyetimden.

Tütüne böyle havada alıştım,

Böyle havada âşık oldum;

Eve ekmekle tuz götürmeyi

Böyle havalarda unuttum;

Şiir yazma hastalığım

Hep böyle havalarda nüksetti;

Beni bu güzel havalar mahvetti.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder