tozu dumana katmak

Dün gece camıma bir kaç damla çarptı uykumdayken ve ardında yağmurla birlikte gelen bir toprak kokusu evet evet bilirsiniz işte yağmurda içinize işleyen mis gibi huzurun kokusu... uyku arasında aslında sesten uyanınca sinirli olurum ama olmadı bu sefer mutluydum şehri dinledim sonra, hiç kimsenin sesi yok şehir sessiz... Ne kadar da güzel bir şehrin sessizliği, herkes uykularında, kimsenin birbirinden haberi yok. herkes kendi hayatını yaşıyor ve kimseye karışmıyor o an.
Ve sonra yarın yolculuk... Kalabalık bir şehir her an trafiğe yakalanacak mıyım derdi, ulaşımın saatler sürmesi... Bİrde dersler bitince hemen o şehirden kaçmam var tabi; ben hep sorumluluklarım varken orada bulundum derslere koş sınava koş kursa koş... Ve orası benim için bir sorun-sorumluluk şehri... Ama belki bir gün orada da yağmur damlaları uyandırırsa beni toprak kokusuyla birlikte (9.kata gelir mi o koku bilemiyorum=)) severim o şehride=)
zaman yollara düşmek zamanı bir çantayı alıp çekelemek işte bütün veda bu şehrin o yağmurda kokan havasını tekerler arasında tozu dumana katmak...